Grupa wybuchowości to dodatkowo oznaczenie urządzeń, które są przeznaczone do pracy w strefach zagrożenia wybuchem. Uwzględnia ono rodzaj występującej w danym miejscu gazowej atmosfery wybuchowej (metan, propan, etylen, wodór).
Grupa wybuchowości – do czego służy?
Podział urządzeń na kategorie i grupy pozwala na określenie, w jakich strefach urządzenie należy zainstalować. Z kolei podział na grupy wybuchowości i klasy temperatur pozwala stwierdzić jakie media mogą znajdować się w danej strefie, w której dane urządzenie zostało zainstalowane. Typ ochrony nie jest określany mianem wskaźnika jakości, ale pozwala na wybranie odpowiedniego do danej strefy urządzenia.
Podział na grupy wybuchowości i klasy temperatur
Urządzenia, które są przeznaczone do pracy w strefach zagrożonych wybuchem, gdzie znajdują się gazy, mgły czy opary podzielić można na trzy grupy wybuchowości (IIA – IIB i IIC), w zależności od rodzaju ochrony. Grupa wybuchowości w praktyce oznacza miarę zapalności gazów, a więc atmosfery zagrożonej wybuchem. Oprócz tego urządzenia przeznaczone do stref zagrożonych wybuchem są podzielone na 6 klas temperatur od T1 do T6. Klasa temperatur nie jest, jak wiele osób myśli, zakresem temperatury pracy urządzenia, ale maksymalną temperaturą, jaka może pojawić się na powierzchni danego urządzenia. Trzeba też pamiętać o tym, aby powierzchniowa temperatura zawsze była niższa od temperatury zapłonu materiału łatwopalnego, który można znaleźć w danej strefie.
Grupy wybuchowości – charakterystyka
Do grupy I zalicza się urządzenia przeznaczone do pracy w podziemiach kopalnianych i w naziemnych częściach kopalń, które zagrożone są wybuchem. Tam istnieje zagrożenie wybuchu metanu oraz pyłu węglowego. Grupa II to urządzenia przeznaczone do pracy na terenach zagrożonych wybuchem par, mgieł i gazów. Dzieli się ją na trzy podgrupy: propanową (aceton, alkohol metylowy i etylowy), etylenową (siarkowodór i etylen) oraz wodorową (acetylen, wodór hydrazynę). Grupa III to z kolei urządzenia dedykowane do pracy na terenach zagrożonych pyłem palnym. Również i ta grupa dzieli się na trzy podgrupy: palne unoszące się na cząsteczki, pył nieprzewodzący oraz pył przewodzący.
Prawodawstwo UE
ATEX to dyrektywa UE, która definiuje podstawowe wymagania, jakie musi spełniać produkt, który przeznaczony jest do stosowania w strefie zagrożonej wybuchem. Wymagania szczegółowe są już opisane w poszczególnych normach powiązanych z dyrektywą. Swoje prawodawstwo mogą też stosować kraje członkowskie.